İÇİMDEKİ SES

Çaresizlik kimsesizlik

Yaa bilir misin sen

Dışarda bir çocuk boşluğa dalıyor…

Hiç başını sıvazladın mı?

Hiç çocuğum bir şey mi?

Oldu dedin mi?

Bilir misin o küçücük

Kalbinde neler gizli ve

Ne yaşıyor

Bilemeyiz

Biz küçükken saf ve temizdik…

Gecelere kadar top oynar,

Bisiklet biner sohbet ederdik

Ve gülerdik.

Çocukluğum en güzel günlerim

Erik ağacını unutmam

En yüksek dalına çıkışımızı

Erik yarışlarımızı

Yaaa kurulan salıncakları

Sırayla hak geçmeden saklanırdık

Dağdan yeşilliğe yuvarlanışımızı,

Ve papatyalar ne güzeldi…

Ama şimdi çocuklar

Mutsuz ve hüzünlü

Korkuyorlar kimseye güvenleri yok.

Ya evde onları anlamayan ebeveynler,

Merhametsiz olanlar,

Bırakın çocukları

Özgürce güvenle koşsunlar

Bırakın salıncaklar da sallanıp

Çamurdan pasta yapsınlar

Çocuk olmak ya da olamamak

Artık çocuk, çocuk olamıyor

Ne acı yine mahvedilen Bir nesil